Football for Life

Match 20/12

De veiling

Het goede doel

Het aantal landstitels en bekers van België dat Gert Vande Broek als coach in de wacht sleepte, valt intussen niet meer op één hand te tellen. Dat hij deze titels haalde in het volleybal en niet in het voetbal is slechts een detail. In essentie komt het op hetzelfde neer: er is maar één bal, en daarmee moet je scoren. Z’n team zal dan ook bijzonder gemotiveerd zijn wanneer Gerts bekende kreet weerklinkt: “Komaan meisjes!”

Politici oog in oog met de vierde macht op het veld van eer: daar komt wel wat druk bij kijken. Met Marieke Vervoort trokken de politici dan ook bewust een mental coach aan om zich te helpen verzekeren van de zege. Wie anders dan "the beast from Diest", Olympisch medaillewinnaar, wereldkampioene, meervoudig recordhouder én Vlaamse Reus 2015, een prijs uitgereikt door journalisten nota bene, om het mediaclubje onder de graszoden te helpen stoppen.

Voetballer zijn, zit in het DNA van Bart. Bart is het klassieke voorbeeld van een omgeschoolde aanvaller, met een heel sterke linkervoet. Zijn uithoudingsvermogen zorgt ervoor dat hij de perfecte voorzetten kan geven, en anderen kan laten scoren. Hij voetbalt met passie en een ontzettend doorzettingsvermogen. Durven doen. Zijn eigen motto is ook niet voor niets “no sweat, no glory”. Ooit bijna op het punt gestaan om profvoetballer te worden, nu “aanvoerder” aan de zijlijn van één van de topploegen van ons land.

Ben Weyts pocht met regelmaat over zijn langdurige voetbalcarrière als geselecteerde in de nationale ploeg... van Dworp. Naar eigen zeggen hield hij er vooral een volleerde kennis van het lokaal dialect aan over. De karig opgedane voetbalkennis werd daarentegen na training en match consequent weg- en doorgespoeld in de plaatselijke horecazaak – wat de kennis van het lokaal dialect nog eens extra ten goede kwam. Volleerd dialectspreker dus, die Ben. Voetballen is iets minder.

In Lokeren en omstreken gekend als onverbiddelijke rechtsachter. Zwierf niet alleen vaak uit naar de flank, maar veranderde ook regelmatig van club. De ‘puttene’ in Lokeren, FC Moerbeke-Waas en zelfs Sombeke waren haltes in een grillige voetbalcarrière. Of al die passages succesvol waren, is voer voor hevige debatten onder historici. Rzoska eindigde in het liefhebbersverbond bij een intussen al lang ter ziele gegane caféploeg. Hij maakt voor Football for Life zijn comeback.

Antwerpen. Een basketballer met een voetbalhart, maar jammer genoeg dus ook een basketballer zonder voetbalkwaliteiten. Daarom besloot hij 10 jaar geleden om met enkele vrienden een voetbalploeg om te richten. Zo kon hij zich toch nog een beetje Mourinho wanen. Het resultaat liegt er niet om, FC Roza (zo heet de ploeg die bovendien in knalroze truitjes voetbalt), draait al 3 jaar mee in de hoogste afdeling in de Antwerpse afdeling van de KAVVV.

Flankspeler. Na een jeugdopleiding bij de Kalmthoutse topclub Achterbroek VV, samen met de voetbalvrienden FC De Goeien Tijd uit de grond gestampt, en na een aantal sponserwissels (lees andere café's), overnames en fusies nu spelend voor FC In De Gloria. Lang zullen we leven! De derde helft is minstens even belangrijk dan de eerste twee...

Heel even kapitein geweest in de jeugd van toppers als Defour en Ogunjimi, maar nu op vervroegd voetbalpensioen. Tenzij het is voor het goede doel. Kristof Calvo is rechtsvoetig, lichtvoetig, eerder lui en babbelt veel met scheidsrechters en tegenspelers.

Een veteraan van vele voetbaloorlogen, naast en op het veld. Na een lange carrière als speler-trainer van FC Amber, blijft hij ook vandaag het veld opzoeken bij de veteranen van Belgica Edegem Sport. Ter plaatse trappelen reserveert hij dan ook voor z’n ontiegelijk vroege ochtendtrainingen op de hometrainer. Maar eens hij het heilige kunstgras onder z’n schoenen voelt, valt z’n Spaans temperament niet meer onder controle te houden en telt slechts één ding. Vooruit, recht op doel af!

30 jaar en 50 kg geleden verdienstelijke flankverdediger bij Patro Eisden. Dan via Cercle Mechelen-aan-de-Maas uiteindelijk beland in de Maasmechelse Zaalvoetballiga… Puur rechtsvoetig uit principe (zowel binnen- als buitenkant rechtervoet); eertijds gekend voor krachtig kopspel en splijtende demarrages over de flanken; thans ingevolge latent overgewicht helaas vooral aangewezen op zijn zelfverklaarde “vista” en zijn verbale kwaliteiten om de tegenstrevers te provoceren.

Sven Gatz droomde lang van de grote doorbraak bij de jeugdploegen van FC Groot-Bijgaarden waar hij zich probeerde te ontpoppen tot de Manfred Kaltz van Brussel en het Pajottenland. Toen dit niet echt scheen te lukken, gooide hij het over de zaalvoetbalboeg bij achtereenvolgens Villa 17, Pro Patria, Gunners Berchem, United Koekelberg en finaal ZVK Het Gevaar. Zijn laatste voetbaljaren sleet hij bij de veteranenploeg van VSV Ritterklub Jette waarmee hij wel driemaal kampioen werd, wat hem eindelijk zielenrust gaf.Ziet zichzelf graag als de ideale fusie tussen Maurice Martens en Eric Gerets.

Willem-Frederik Schiltz heeft een blitzcarrière achter de rug in het scholierenvoetbal. Bij OLVAC, zijn kweekvijver, ontpopte hij zich tot een hardnekkige links bak. Zijn kenmerkende spel en kracht ligt niet in een soepele balvoering of Latijnse souplesse. Hij beweegt zich volgens collega Calvo over het veld als een strijkplank…. met uitschuifbare poten. Dit laatste refereert aan de verraderlijk lange passen en tackel-bereik waar ooit Vital Borkelmans op OHL tegenaan liep. Schiltz is niet de snelste op de grasmat maar kan verraderlijk uit de hoek komen. 

Ivan De Vadder, zijn belangrijkste kracht is delegeren, organiseren is zijn vak. Hij staat dus naast het veld, en ondersteunt de coach; maar in zijn hart strijdt hij mee, met zijn ploeg. Voor Stop Darmkanker!

David Steegen is de Anderlechtenaar van het team. Voetballen is een passie, maar dan vooral langs de communicatiezijde. Hij is de woordvoerder van RSC Anderlecht, maar hij heeft op zijn communiezieltje beloofd samen te spelen met de Brugge-fans in onze ploeg.

Gert Verheyen vindt op Club Brugge de club terug waarvoor hij jaren speelde. Maar ook op de fiets staat hij zijn mannetje. Hij probeerde onlangs minister van Sport Philippe Muyters uit de wielen te rijden op de Mont Ventoux. De revanche komt eraan, op het voetbalveld.

Imke Courtois is centrale verdedigster bij Standard en bij de Red Flames, en ze staat haar mannetje tijdens wedstrijdanalyses op tv. Samen met Isabel Albers vormt ze een dodelijk duo dat de politici met plezier zal tackelen.

Isabel Albers is de verrassing van de ploeg. Een die hard-fan van Club Brugge, die met afkeer naar paars-wit of blauw-wit kijkt. Alleen blauw-zwart kan haar goedkeuring wegdragen. Hou vooral haar traptechniek in de gaten.

De rots in de branding, niet alleen bij de wieler- en voetbalverslaggeving van Sporza, maar ook in het doel. Als kind had hij al dezelfde keeperstrui als die van Jean-Marie Pfaff(de blauwe Adidas met schuine schaduwstrepen). Na de duizenden matchanalyses met experts heeft hij het keepersvak nu helemaal in de vingers.

De all-rounder van de ploeg: het tv-programma Volt op Eén is zijn thuishaven, maar hij trekt evengoed zijn streng op de radio, of in het Sportpaleis met de Night of the Proms. Op het middenveld krijgt hij dezelfde rol. Kobe is een Antwerpenaar die resoluut de kaart van rood-wit trekt.

Lieven Verstraete is de Bruggeling van de ploeg. Jarenlang was hij het gezicht van Terzake, nu van de Vrije Markt, en het Journaal. Hij is razendsnel, vinnig en ongelooflijk sluw. Hij is de Dries Mertens van de ploeg.

Pieter Boone doorliep de jeugdreeksen van White Star Sarren, bij Kortemark. Hij is nu nog altijd de rechtsbuiten bij de Pink Flamingo’s (Melle); sober maar dodelijk efficiënt, zeker als medewerker van Extra Time op Canvas.

Stef Wauters is de anker van het VTM-NIEUWS, maar in de eerste plaats een hevig Club Brugge-supporter. Over zijn voetbalverleden tasten we in het duister, maar we hopen dat hij de politici onderuit kan halen, net als met zijn vragen.

Steven Decraene speelde nog bij samen met Hein Vanhaezenbrouck bij KRC Harelbeke. En al liggen die dagen al langer achter ons, als Steven ook maar een klein deel van het strategisch inzicht van zijn voormalige ploegmaat heeft opgestoken, dan heeft deze ploeg we een mastermind aan boord.

Steven Samyn woont in Anderlecht, maar is een AA Gent-supporter in hart en nieren. Zijn kleuren zijn dus blauw en wit, in het dagelijkse leven is hij de chef van de weekendbijlage van de krant De Tijd.

Wesley Sonck is een makkelijk scorende spits. Ondanks zijn kleine gestalte is hij erg veerkrachtig en kopbalsterk. Laten we daar vooral nog aan toevoegen dat hij rad van tong is, en vooral dat hij voor één dag de spits van onze ploeg is.

Zijn supportershart ligt bij Waasland-Beveren, maar tegenwoordig viert hij als Gentenaar de kampioenenviering van de Gantoise. Hij is de man achter de nieuwswebsite Newsmonkey, en zijn hobby is politieke verslaggeving. Op het veld vervelt hij tot een echte kuitenbijter.

Pol Van Den Driessche is een man van vele talenten, een kwarteeuw Wetstraat-journalist en nu al vijf jaar parlementslid. Ook scheidsrechter zijn in het jeugdvoetbal is er één van. Daarnaast heeft Pol een dagtaak aan het terugfluiten van politici én journalisten. Niemand – op Frans Van Den Wyngaert na misschien – is dus beter geplaatst om tijdens deze titanenclash iedereen binnen de lijntjes te houden.